Huis & Haard

Heb je er ooit bij stilgestaan, hoeveel spullen je in huis hebt? En hoeveel je daarvan iedere dag weggooit? Vroeger hadden de mensen minder in hun kasten, in hun keuken en op hun tafel, maar ze zorgden toch nog voor veel afval. Veel daarvan is verbrand of verteerd, maar veel andere restanten van vroegere huishoudens vinden we terug in kuilen, sloten en putten.

Miniatuur tuitpotje

Archeologen vinden soms bijzondere objecten, waarvan de functie nog onduidelijk is. Dit kleine tuitpotje is daar een goed voorbeeld van. Het is waarschijnlijk Pingsdorf aardwerk, is bijna duizend jaar oud en nog geen 6 centimeter hoog. Het formaat is opvallend, want Pingsdorfpotten zijn normaal veel groter en dienden meestal om voedsel in te bereiden of op te slaan. Door het formaat van dit potje en het ontbreken van gebruikssporen lijkt het onwaarschijnlijk dat dit potje daadwerkelijk als kookgerei is gebruikt. Er zijn verschillende mogelijke functies te bedenken. Het potje kan bijvoorbeeld zijn gebruikt om olie, kruiden of medicinale ingrediënten in te bewaren. Het tuitje zou dan hebben gediend om de inhoud nauwkeurig in te schenken. Een andere mogelijkheid is dat het diende als kinderspeelgoed. Net zoals kinderen vandaag de dag met miniatuurservies spelen om ‘te koken’ of voor een theepartijtje, kan dit potje een vergelijkbare rol hebben gehad. In veel culturen diende dit soort miniatuurservies vooral als speelgoed voor meisjes, zodat zij hun moeders gedrag konden imiteren in het huishouden. Spelenderwijs leren is al eeuwenlang een belangrijk aspect van de interactie tussen volwassenen en kinderen, waar miniatuurvoorwerpen mogelijk aan bijdragen. Dat het tuitpotje als zuigfles voor een baby diende is minder waarschijnlijk, want dan zou het tuitje langer geweest moeten zijn. Miniatuurvoorwerpen worden al zeker sinds de ijzertijd gemaakt en regelmatig door archeologen gevonden. Toch blijft de precieze functie een raadsel.