Tussen Romeinen en Riddertijd

Meer dan twee eeuwen lang liep de grens van het Romeinse rijk dwars door Utrecht, zowel door de huidige provincie als door de huidige stad. Tussen 250 en 300 n. Chr. kwam dar abrupt een einde aan. Het Romeinse leger ontruimde de forten langs de (Kromme en Oude) Rijn , en nog weer een eeuw later was er niets meer over van de Romeinse heerschappij. Nog in diezelfde tijd namen anderen het heft in handen: zwaar bewapende krijgers en hun gevolg uit het noorden, die zich nestelden in de oude forten en op andere punten langs de rivier. Bijzondere archeologische vondsten werpen licht op deze `donkere’ Middeleeuwen.

Bronzen Schijf

In de Middeleeuwen werd een dame begraven met grafgiften (kralen, een beurs, spinsteen en een bronzen naald). Op een of ander moment kwamen er grafrover(s) die een grote kuil groeven om het lijk te beroven. Zij trokken het lijk omhoog uit de grafkuil waarbij de voeten, die niet uitgegraven waren, op de plaats bleven. Het bovenlichaam kwam daardoor wat verrommeld op de rand van de originele grafkuil te liggen. De beurs werd leeggehaald en weggegooid. Het beslag van de beurs, een bewerkte bronzen schijf, werd enkel meters van het graf teruggevonden. Wat er precies gejat is blijft giswerk maar deze opgraving maakt duidelijk dat ook in onze landstreken grafroof wel degelijk voorkwam (tekst Frits Laarman).