HUIS & HAARD

Veel klussen die de meeste van ons tegenwoordig uitbesteden aan vaklieden werden vroeger door mensen zelf gedaan binnen hun eigen huishouden. Zeker buiten de steden was er niet altijd een bakker, slager, timmerman of schoenenlapper in de buurt. Soms vinden we aanwijzingen voor zulke huisvlijt terug in de vorm van gereedschappen of afvalproducten.

Echt iets voor een speurneus

Bij de opgraving Het Burgje zijn in een gracht, die rond 1400 is gegraven en tegen 1600 weer is dichtgemaakt, scherven gevonden van een vrij grote aardewerken bak. De stukken aan elkaar passen was niet zo moeilijk, maar het bleek wel een puzzel om te bedenken waar de bak in het verleden voor gebruikt is. De vorm heeft veel weg van 16^e en 17^e-eeuwse vetvangers die, zoals de naam doet vermoeden, bij het roosteren van vlees boven het vuur het druipende vet opvingen. Maar in tegenstelling tot zulke vetvangers is de bak van Het Burgje niet geglazuurd en mist hij pootjes, oren of een steel. Het voorwerp heeft ook iets weg van een voerbak, maar breekbaar aardewerk lijkt niet het beste materiaal om daarvoor te gebruiken.         

De beste verklaring is dat het gaat om een slachtbak waar stukken vis, vlees of organen tijdelijk in werden gelegd in afwachting van verdere verwerking, bijvoorbeeld op een slachtblok. Snijsporen aan de binnenkant van de bak doen vermoeden dat ook in de bak zelf iets is versneden. Tijdens de opgraving was er al een aanwijzing voor het gebruik als slachtbak, het rook namelijk sterk naar vis. En toeval of niet, de vondst kwam tevoorschijn in de buurt van de keuken van de huidige boerderij Het Burgje, die er al minstens sinds 1600 staat.