Tussen Romeinen en Riddertijd

Meer dan twee eeuwen lang liep de grens van het Romeinse rijk dwars door Utrecht, zowel door de huidige provincie als door de huidige stad. Tussen 250 en 300 n. Chr. kwam dar abrupt een einde aan. Het Romeinse leger ontruimde de forten langs de (Kromme en Oude) Rijn , en nog weer een eeuw later was er niets meer over van de Romeinse heerschappij. Nog in diezelfde tijd namen anderen het heft in handen: zwaar bewapende krijgers en hun gevolg uit het noorden, die zich nestelden in de oude forten en op andere punten langs de rivier. Bijzondere archeologische vondsten werpen licht op deze `donkere’ Middeleeuwen.

Barnsteen op de borst      

Barnsteen (`gebrande steen’) was in vroeger tijden een geliefd materiaal voor het maken van sieraden en decoratieve beeldjes. De diep-oranje kleur en het halftransparante materiaal fascineerden de mensen in de prehistorie en lang daarna. Ze konden niet weten dat het ging om fossiel dennenhars, miljoenen jaren gelden gevormd. In ieder geval hadden ze veel over voor dit materiaal, dat vooral aan de kusten van het Oostzeegebied wordt gevonden. In kleinere hoeveelheden en groottes spoelt het ook wel aan op de stranden van onze Waddeneilanden.

Aan dit ringetje van bronsdraad, gevonden in het rijke graf van een vrouw die halverwege de zesde eeuw in het grafveld van Elst – ’t Woud werd begraven, is een doorboord stukje