Tussen Romeinen en Riddertijd

Meer dan twee eeuwen lang liep de grens van het Romeinse rijk dwars door Utrecht, zowel door de huidige provincie als door de huidige stad. Tussen 250 en 300 n. Chr. kwam dar abrupt een einde aan. Het Romeinse leger ontruimde de forten langs de (Kromme en Oude) Rijn , en nog weer een eeuw later was er niets meer over van de Romeinse heerschappij. Nog in diezelfde tijd namen anderen het heft in handen: zwaar bewapende krijgers en hun gevolg uit het noorden, die zich nestelden in de oude forten en op andere punten langs de rivier. Bijzondere archeologische vondsten werpen licht op deze `donkere’ Middeleeuwen.

Gladde Wangen

Als tekenaars van historische scènes mannen uit de prehistorie of uit de Vikingtijd afbeelden, dragen die meestal woeste baarden. Dat zijn we nu eenmaal zo gewend: bij `oermensen’ horen geen gladgeschoren wangen. En het moet gezegd: we vinden zelden iets terug dat voor een scheermes zou kunnen doorgaan. Dat wil niet zeggen dat de mannen hun haar en baard niet verzorgden. Bronzen pincetjes als deze worden wel als `baardtangetje’ gezien. Niet echt geschikt om een hele baard mee te epileren, wel om hem bij te werken. Hij komt uit graf 83, dat gezien de vele wapens wel een mannengraf geweest zal zijn. De eigenaar, die leefde rond het jaar 500, was begraven in een uitgeholde boomstam. Hij droeg zijn baardtangetje met wat andere attributen aan zijn gordel; het werd gevonden ter hoogte van waar ooit de heupen hadden gelegen.