Tussen Romeinen en Riddertijd

Meer dan twee eeuwen lang liep de grens van het Romeinse rijk dwars door Utrecht, zowel door de huidige provincie als door de huidige stad. Tussen 250 en 300 n. Chr. kwam dar abrupt een einde aan. Het Romeinse leger ontruimde de forten langs de (Kromme en Oude) Rijn , en nog weer een eeuw later was er niets meer over van de Romeinse heerschappij. Nog in diezelfde tijd namen anderen het heft in handen: zwaar bewapende krijgers en hun gevolg uit het noorden, die zich nestelden in de oude forten en op andere punten langs de rivier. Bijzondere archeologische vondsten werpen licht op deze `donkere’ Middeleeuwen.

Eenvoudige bijgift                  

Als we aannemen dat het meegeven van veel en fraaie voorwerpen in een graf duidt op een hoge status van de dode, en omgekeerd, dan biedt graf 149 wel het beeld van schrijnende armoede. De enige grafgift was een benen spinklosje, versierd met een eenvoudig bloemmotief en ingeboorde cirkeltjes met gaatjes. Zo’n gift zou er ook op kunnen duiden dat dit het graf van een vrouw of meisje is. Maar schijn bedriegt soms, en zolang we niet méér conclusies kunnen verbinden aan de verbrande botresten die hier in de zesde eeuw in een urn waren bijgezet, valt er weinig over geslacht, leeftijd en status van deze dode te vertellen.