Tussen Romeinen en Riddertijd

Meer dan twee eeuwen lang liep de grens van het Romeinse rijk dwars door Utrecht, zowel door de huidige provincie als door de huidige stad. Tussen 250 en 300 n. Chr. kwam dar abrupt een einde aan. Het Romeinse leger ontruimde de forten langs de (Kromme en Oude) Rijn , en nog weer een eeuw later was er niets meer over van de Romeinse heerschappij. Nog in diezelfde tijd namen anderen het heft in handen: zwaar bewapende krijgers en hun gevolg uit het noorden, die zich nestelden in de oude forten en op andere punten langs de rivier. Bijzondere archeologische vondsten werpen licht op deze `donkere’ Middeleeuwen.

Emmer van toverhout 

In een paar vroegmiddeleeuwse graven uit Nederland zijn bijzondere emmers ontdekt. Ze zijn van hout gemaakt en afgewerkt met brons, en lijken voorbehouden te zijn geweest aan mannen met een hoge status. Het is dan ook niet vreemd dat zo’n emmer in het rijke krijgergraf 178 van Elst –’t Woud is gevonden. Wat hij ooit bevatte – water, wijn of een andere drank - is niet na te gaan. Wel is uitgezocht, van welke houtsoort de duigen zijn gemaakt. Die zijn van de taxus, een boom waaraan vanwege zijn giftige bessen en naalden, maar ook vanwege zijn taaie en flexibele hout, een magische betekenis werd toegeschreven. De keuze voor taxushout voor zo’n bijzondere emmer zal dan ook niet toevallig zijn geweest.