Meer dan twee eeuwen lang liep de grens van het Romeinse rijk dwars door Utrecht, zowel door de huidige provincie als door de huidige stad. Tussen 250 en 300 n. Chr. kwam dar abrupt een einde aan. Het Romeinse leger ontruimde de forten langs de (Kromme en Oude) Rijn , en nog weer een eeuw later was er niets meer over van de Romeinse heerschappij. Nog in diezelfde tijd namen anderen het heft in handen: zwaar bewapende krijgers en hun gevolg uit het noorden, die zich nestelden in de oude forten en op andere punten langs de rivier. Bijzondere archeologische vondsten werpen licht op deze `donkere’ Middeleeuwen.

Pronkgordels              

Een aantal mannen die op het grafveld van Elst-’t Woud waren begraven, hadden tijdens hun leven overduidelijk een militaire functie, of toch minstens een krijgshaftig imago. Ze werden begraven met hun wapens, zoals zwaarden, lansen en schilden. Zulke mannen zijn in de eerste helft van de zesde eeuw bijgezet in de graven 85 en 250. Zij moeten elkaar gekend hebben en misschien samen ten strijde zijn getrokken. Daarbij droegen ze allebei een leren riem met een prachtig versierde, massieve gesp. Die van de man in graf 85 was van zilver, die van zijn tijdgenoot in graf 250 van brons. Op beide riemen zaten enkele opvallende druppelvormige beslagstukjes van brons, waarvan we niet zeker weten wáár ze precies zaten en of ze nog een bepaalde functie hadden. De twee stuks links komen uit graf 250.