Tussen Romeinen en Riddertijd

Meer dan twee eeuwen lang liep de grens van het Romeinse rijk dwars door Utrecht, zowel door de huidige provincie als door de huidige stad. Tussen 250 en 300 n. Chr. kwam dar abrupt een einde aan. Het Romeinse leger ontruimde de forten langs de (Kromme en Oude) Rijn , en nog weer een eeuw later was er niets meer over van de Romeinse heerschappij. Nog in diezelfde tijd namen anderen het heft in handen: zwaar bewapende krijgers en hun gevolg uit het noorden, die zich nestelden in de oude forten en op andere punten langs de rivier. Bijzondere archeologische vondsten werpen licht op deze `donkere’ Middeleeuwen.

Scherpe punt                          

Van alle mannengraven in het grafveld van Elst- ’t Woud toont graf 178 wel het duidelijkst de krijgerstatus van de overledene, die hier halverwege de zesde eeuw begraven is. Completer kon de wapenrusting van een krijgsman uit die tijd bijna niet zijn: hij droeg naast zijn zwaard en schild ook nog een bijl en twee lansen, terwijl ook het tuig van zijn paard was mee begraven. Dit is de venijnige, 24 cm lange punt van een van zijn lange lansen.