Tussen Romeinen en Riddertijd

Meer dan twee eeuwen lang liep de grens van het Romeinse rijk dwars door Utrecht, zowel door de huidige provincie als door de huidige stad. Tussen 250 en 300 n. Chr. kwam dar abrupt een einde aan. Het Romeinse leger ontruimde de forten langs de (Kromme en Oude) Rijn , en nog weer een eeuw later was er niets meer over van de Romeinse heerschappij. Nog in diezelfde tijd namen anderen het heft in handen: zwaar bewapende krijgers en hun gevolg uit het noorden, die zich nestelden in de oude forten en op andere punten langs de rivier. Bijzondere archeologische vondsten werpen licht op deze `donkere’ Middeleeuwen.

Glazen spinklos                      

Het meegeven van spinklossen of –schijven in een graf wordt vaak gezien als aanwijzing dat de overledene een vrouw was – spinnen en weven behoren nu eenmaal, denken de archeologen, tot traditionele vrouwentaken. Hoe dat ook zij, het zesde-eeuwse graf 87 van het grafveld van Elst – ‘t Woud is zeker dat van een vrouw, en de opvallende, gelobde glazen spinklos onderscheidt zich in uitvoering en gewicht van andere, gewonere exemplaren. Het eenvoudig versierde benen spinklosje uit graf 149 dat ernaast is afgebeeld, is daar een voorbeeld van.