Tussen Romeinen en Riddertijd

Meer dan twee eeuwen lang liep de grens van het Romeinse rijk dwars door Utrecht, zowel door de huidige provincie als door de huidige stad. Tussen 250 en 300 n. Chr. kwam dar abrupt een einde aan. Het Romeinse leger ontruimde de forten langs de (Kromme en Oude) Rijn , en nog weer een eeuw later was er niets meer over van de Romeinse heerschappij. Nog in diezelfde tijd namen anderen het heft in handen: zwaar bewapende krijgers en hun gevolg uit het noorden, die zich nestelden in de oude forten en op andere punten langs de rivier. Bijzondere archeologische vondsten werpen licht op deze `donkere’ Middeleeuwen.

Kruis in het midden   

In graf 91 van het grafveld van Elst – ’t Woud was in de tweede helft van de zesde eeuw een vrouw begraven. Ze had behalve de nodige kralen en gespen ook een klein mes meegekregen en een riemverdeler die onderdeel was van paardentuig. Ook deze vergulde bronzen mantelspeld lag in het graf; er kleefden nog textielresten aan. De versiering is heel abstract. Het kruisje in het midden wordt gezien als een willekeurig motief, niet als een aanwijzing dat de draagster het christelijk geloof beleed.